Buitendag.
Vandaag gaan we naar Peterhof, a.k.a. het Russische Versaille, a.k.a vieze Peterhof. Beetje paleizen kijken en naar Finland loeren. Hehehe.
Lekker paar uur toeren met je buslul en op de achterbank rellen.
Het gaat vandaag natuurlijk helemaal niet om dit culturele hoogtepuntje dat Kareltje met de Grote voor moeder Rusland had laten bouwen. Nee, nee, nee, niets van dat alles. Zoals de Dai la Lama al zei het gaat om de reis en niet om de bestemming. Wij als ReaL weten dat al jaren. De ware reden dat we naar Peterhof gaan is om legitiem in een bus te kunnen zitten.
Wie weet er nog waar we naar toe gingen in de bus in Vietnam? Niemand toch? Maar iedereen hoort Aart nog huilen tegen de buschauffeur en ziet Aart nog met zijn gele watertank de bus uit stappen. En waar gingen we naartoe toen van Geel de legendarische woorden sprak: “ er zit hier helemaal niemand”? De ellenlange busreis bij het eerste gala? Nidal die als MacGyver met piepschuim een koelbox. Alle dansmoves in bus in Jordanie. Zijn we in Jordanie uberhaupt uitgestapt?
De reden waarom we Kroatie niet een echt lustrum vonden? Er kwam geen bus in voor! Dus maak je borst maar nat, voor deze roadtrip der roadtrips. Het wordt achterbank, rellen bank. Voorgemixte baco's (worden waarschijnlijk Voco's) de bus in smokkelen en hopen dat ook deze buschauffeur fan is van Boney M.
's Avonds wordt het voetjes van de vloer als we het nachtleven van Sint Petersburg induiken.
Dus haal de gilletjes, maar uit de tas, deo je geschoren oksels en schut de benen vast los.
