top of page

Edition II Jordania

Jordanië: friends of the king en bier in de woestijn

Het is alweer een paar weken geleden dat ik met Onno en Aart terugblikte op Vietnam. In deze editie bespreken we de reis naar Jordanië die in 2009 is ondernomen. Ik heb afgesproken met Edzard Zwalve, ook wel dictator Ed genaamd en Floris van Geel, aka Dons. Edzard stuurt mij per sms dat hij wat later is, want onderweg is zijn lul in de kettingkast terechtgekomen. Iets wat hem wel vaker lijkt te gebeuren. Ook Floris lijkt te laat, maar na een kwartier wachten blijkt hij de hele tijd al tegenover mij te zitten. Omdat hij in felgroene camouflagekleding zat, kon ik hem de hele tijd niet zien. Als Edzard ook is aangekomen en zijn lul probeert schoon te maken met kaarsenvet, gaat het gesprek van start.

Riga centrum

Volgens Edzard was Jordanië het mooiste lustrum ever. Floris vond Kroatië beter, maar daar horen we de volgende keer meer over. Wat Jordanië uniek maakte, was de gids Nidal. “Wij dachten heel even dat hij een mooiere gek dan ons was, maar nadat we hem betrapten op watervrees viel zijn imago aan duigen” zegt Edzard. Maar een mooie gek was hij wel begrijp ik uit de verhalen. Zingen in een waterput, stoere verhalen over hoe hij in een grot was geboren, crossen met een jeep door Wadi Rum en connecties met personal friends of the king.

Daarnaast kon hij ook een soort gitaar spelen en regelde hij op de gekste momenten kratten bier met ijs… Verrassend vonden de mannen overigens wel dat Nidal op een soort van offerblok hun clubgenoot Gode in zijn kont wilde neuken. “Ja in die moslimlanden gebeurt dat nou eenmaal wat vaker” zegt Edzard, waarna hij mij anderhalf uur lang overspoelt met tal van feiten over het ontstaan van homoseksualiteit ten tijde van de oude Grieken, waarna hij probleemloos overstapt naar de rol van de Nabateeërs in Jordanië, de invloed van de Romeinen om vervolgens door te gaan over de zesdaagse oorlog. Net als hij wil beginnen over de huidige crisis in het Midden-Oosten kan ik hem onderbreken en vraag ik naar de hoogtepunten van deze reis. Er wordt getwijfeld tussen de ballontocht, het crossen met jeeps, duiken in de rode zee, het aanschouwen van Petra, de wandeltocht door de wildwater rivier of de tientallen illegale stripclubs. Vooral Edzard lijkt erg enthousiast te zijn over dat laatste. Floris had bij het bezoek aan Petra het gevoel dat hij die dag Tom Dumoulin was, in blinde paniek telkens op zoek naar een plek waar hij kon kakken. Met een handgebaar maakt hij duidelijk dat het als een waterval eruit kwam…

We spreken ook nog over het drinken van alcohol in Jordanië, iets wat mij schier onmogelijk lijkt. Het tegendeel is waar, begrijp ik van deze mannen, die overigens al zo’n 6 bollekes achter de kiezen hebben als ik net mijn verse muntthee op heb. Overal kan men bier drinken zeggen ze. Maar vooral in de illegale striptenten kun je erg goed zuipen. “We dachten in eerste instantie dat we op een verjaardagsfeest waren” zegt Edzard. “Overal ballonnen en slingers enzo, maar toen zagen we dat er eigenlijk alleen maar ooms waren en dat alle nichtjes continue op schoot gingen zitten”. Daar kon dus gedronken worden. Hun clubgenoot Koppen heeft zich de hele reis verbaasd over de bierprijs van €7,-. Vervolgens komt er een wat warrig verhaal over ene Reina die heel veel dorst had, het liefste champagne wilde drinken en glazen jus d’orange van €15,-….

Of ze nog iets hadden gemist die reis vraag ik ze. Na lang nadenken, leggen ze mij uit dat een van hun vrienden (Frank Schrijver red.) op het laatste moment niet mee mocht. Ik begrijp dat deze Frank in een soort van strafkamp werkt en dat een Duitse generaal daar de scepter zwaait. Van deze beste man mocht hij op het laatste moment niet mee. Maar als ik doorvraag of ze Frank gemist hebben, zeggen ze “Nee eigenlijk niet”. Volgens hen krijgt die gast continue blaasontsteking of een hersenschudding of kotst hij zomaar 3 Rennies over de tafel heen. “Altijd wat met die gast”. Volgens Floris komt dat zwakke gestel omdat hij tot zijn 30e iedere dag 1 liter chocomel dronk.

In het laatste van dit drieluik spreek ik met Frank Schrijver en Sander Koppen de Neve over Kroatië.

You Might Also Like:
bottom of page